“Mijn dochter vindt meisjes leuk.”

“Mijn zoon gebruikt nu oogschaduw en nagellak.”

“Hij/zij houdt er niet van om gedefinieerd te worden, hij/zij zegt dat hij/zij een meisje of jongen is, afhankelijk van hoe hij/zij zich voelt.”

Dit zijn de zinnen die ouders me fluisteren aan de telefoon of tijdens een videogesprek wanneer ze mij bellen voor coaching.

Ze fluisteren ze bijna alsof het een zonde is, bijna alsof het uitspreken van de fluïditeit van de seksualiteit van hun kinderen definitief en vooral “echt” maakt (wat een angst, toch!?).

Mijn antwoord aan deze ouders is altijd hetzelfde en terwijl ik het uitspreek, zorg ik ervoor dat ik het uitschreeuw met een enthousiaste en geruststellende toon:

“Oke, ik begrijp het, het zijn tieners en dit zijn situaties die bij deze leeftijd horen.”

Zelf ben ik gerust, ik coach tieners al 15 jaar, ik zie er honderden per jaar en voor mij hebben ze geen geheimen. Ik zie ze allemaal: mooi, stralend, sterk, capabel, uniek, vol leven, vol kracht en vol inspiratie voor anderen.

Tieners zijn als een groeiende boom, rijk aan voedingsstoffen, sterk en flexibel van vorm …de vraag is: “wat voor vorm zullen ze in de toekomst aannemen?”

Dat is iets wat we niet weten, het hangt af van hoe ze aan zichzelf werken en hoe hun ouders aan zichzelf werken. Het leren begrijpen van hen en het op de juiste manier begeleiden van hen is hierin bepalend.

Wat is fluïditeit in seksualiteit? Wanneer en waarom wordt het ervaren?

“Seksuele fluïditeit” is een concept beschreven door psycholoog Lisa Diamond, die deze woorden gebruikt om te beschrijven dat een persoon “vanuit het perspectief van hun seksualiteit flexibel is”, wat betekent dat ze zich aangetrokken kunnen voelen tot mensen van hetzelfde geslacht en/of mensen van het andere geslacht.

Seksuele fluïditeit definieert NIET de permanente seksuele oriëntatie, maar kan wel de korte- of langetermijnseksuele oriëntatie definiëren.

Wanneer gebeurt deze ontdekking bij individuen?

De adolescentie is de periode van nieuwsgierigheid en experimentatie bij uitstek. Jongeren verkennen zichzelf en anderen en zijn daarbij vaak zeer fluïde en niet alleen op seksueel gebied.

Dit betekent dat ze snel en radicaal van smaak kunnen veranderen, bijvoorbeeld hun haar paars verven en vijf maanden later besluiten terug te keren naar hun natuurlijke haarkleur en de eerdere keuze volledig te verwerpen.

Ze kunnen beginnen met het maken van muziek, geïnspireerd raken door de rockstijl en dan stoppen omdat ze er niet meer in geïnteresseerd zijn. Ze kunnen experimenteren met relaties met leeftijdsgenoten van hetzelfde geslacht en er dan achter komen dat ze het echt leuk vinden of dat ze er helemaal niet van houden.

Een onderzoek uitgevoerd in Engeland in 2015 door de website YOUGOV toont aan dat seksuele fluïditeit vooral een fenomeen is dat adolescenten aangaat.

Het onderzoek naar “de definitie van hun eigen seksuele status”, uitgevoerd op een steekproef van volwassenen, gaf als resultaat dat maar liefst 76% van de volwassenen zichzelf “uitsluitend hetero” definieert, terwijl hetzelfde onderzoek onder jongeren echter aantoonde dat slechts 46% van de adolescenten zichzelf “uitsluitend hetero” noemt, terwijl 49% (niet weinig) zich op een tussenpositie bevindt.

Wat betekent dit? Het betekent dat het fenomeen van seksuele fluïditeit en flexibiliteit veel wijdverspreider is onder jongeren dan onder volwassenen.

De vraag die ik zeker weet dat elke ouder zich stelt, is deze: heeft de huidige samenleving bijgedragen aan deze trend? Moeten we ons zorgen maken dat jongeren toegang hebben tot elke vorm van informatie?

Mijn antwoord is Ja en Nee.

Seksuele fluïditeit heeft altijd bestaan, alleen nu heeft iemand die niet wil worden ingedeeld in “mannelijk of vrouwelijk” meer vrijheid van expressie, meer solidariteit en begrip van de samenleving.

Natuurlijk wordt elke individu beïnvloed door de samenleving waarin hij leeft en kan het zijn dat als hij wordt omringd door zoveel seksueel fluïde mensen, hij meer wil proberen, onderzoeken, nieuwsgierigheid opwekken, misschien zelfs meer dan nodig is.

Het is goed dat jongeren onderzoeken, als je “vierkant” bent geboren, kun je geen “cirkel” worden. Jongeren kunnen fases doormaken, maar de natuur heeft ons met bepaalde kenmerken gemaakt en het is belangrijk dat iedereen zijn eigen natuur respecteert.

Zelfs toen de samenleving niet klaar was om homoseksualiteit te accepteren als een levensomstandigheid, veranderde dat de genen van homoseksuelen niet.

Of een kind hetero, bi of homoseksueel zal zijn, wordt bepaald door de natuur, niet door ons ouders, noch door de samenleving, noch door vrienden, noch door de jongeren zelf.

De belangrijke taak van het gezin en de samenleving is om jongeren vrij te laten zijn om te zijn en te worden wie ze willen en om hen aan te moedigen altijd hun masker af te nemen en te laten zien wie ze zijn.

Hoe moet een ouder reageren op de “seksuele fluïditeit” van zijn/haar tienerzoon/-dochter?

Het sleutelwoord bij fluïditeit is vrijheid.

De enige actie die moet worden ondernomen is “niet labelen”. Het permanent labelen van tieners is de grootste fout die een ouder kan maken (en niet alleen wat betreft hun seksuele identiteit…maar alles).

Zou je ooit proberen een vliegende vlinder te vangen en hem in een kooi te zetten? Dat is wat een label doet, het zet ze gevangen.

Onze kinderen zijn kleurrijke vlinders die in deze korte periode van hun groei (hoewel het jaren duurt, is het slechts een klein deel van hun leven) alles willen zien en proberen, ze weten niet wat hun toekomstige ontwikkeling zal zijn en we kunnen ze niet binnen bepaalde schema’s opsluiten.

Hoe kan een ouder reageren als een zoon of dochter bekent dat hij/zij zich aangetrokken voelt tot leeftijdsgenoten van hetzelfde geslacht en/of ook van het andere geslacht?

Allereerst, in het licht van wat we hebben gezegd, moet een ouder absoluut niet in paniek raken en beginnen te denken dat er iets mis is gegaan in het levenspad van hun kind.

De enige manier waarop het leven van onze kinderen fout kan gaan, is als ze ouders hebben die hen niet accepteren zoals ze zijn en hen veroordelen.

Met dat gezegd te hebben, zou een ouder kunnen zeggen:

“Goed, bedankt dat je het met me hebt besproken of dat je je vrij voelt om het me te laten zien.

Een ouder zou na deze stap kunnen doorgaan door empathie en openheid van geest te tonen en te zeggen:

“Het is normaal dat je op deze leeftijd jezelf en anderen wilt verkennen om je identiteit te begrijpen en te vinden.

Dit kan soms voor verwarring zorgen en je je misschien verkeerd doen voelen, maar maak je geen zorgen, de enige verkeerde keuze in het leven is je onderwerpen aan het oordeel van anderen, niet zelf nadenken en jezelf dwingen om iemand te zijn die je niet bent. 

Voel je vrij om te veranderen zolang je wilt, verwarring is een onderdeel van het groeiproces en betekent dat je het goed doet”

Een ouder die deze toespraak kan houden, handelt gewoon met volledig respect voor zijn kind en probeert niet zijn eigen ideeën of standpunten op te leggen.

Ik weet dat sommige mensen denken “Maar ik accepteer deze situatie niet en ik voel me ongemakkelijk om deze dingen tegen mijn kinderen te zeggen omdat ik het niet echt geloof”.

Aan bezorgde en niet mentaal openstaande ouders vraag ik: Heeft u misschien een andere keuze? Wat zijn andere mogelijke scenario’s?

Laten we ze samen bekijken:

• Tegen je kinderen schreeuwen en hen te schande maken? Waarom schreeuwen? Omdat ze iets binnenin zich voelen en het willen onderzoeken? Willen we hen aanraden om zichzelf te ONDERDRUKKEN?
• Paranoïde worden en hen van al hun vrienden scheiden, hun telefoon afpakken, meer controle uitoefenen. Dit gedrag zou hen het gevoel geven dat ze “criminelen” zijn, mensen die zichzelf hebben bevuild met zonde en daarvoor gestraft moeten worden. Weet je wat deze reactie bij hen zal veroorzaken? Dat ze zich precies gaan gedragen als “criminelen”, dingen geheim gaan doen en zich verder gaan verzetten.
• Hen voortdurend voorstellen om zich te laten behandelen en therapie te volgen bij een psycholoog? Dit gedrag zal bij hen het gevoel opwekken dat ze je niet kunnen vertrouwen, dat ze “valse” ouders hebben die zeggen dat ze van hen houden, maar in werkelijkheid niet laten zien dat liefde ook acceptatie is, of vergis ik me?

Als we deze 3 mogelijke alternatieve reacties lezen, begrijpen we wellicht heel goed dat we als ouders geen keuze hebben, de enige manier waarop we onze kinderen en wij ons goed kunnen voelen, is door te accepteren, hen vrij te laten en van hen te houden.

Seksualiteit in beweging heeft altijd bestaan, zal altijd blijven bestaan en misschien zul je het als ouder in de toekomst zelf ervaren, wie weet.

De belangrijke zaak waar je je zorgen over kan maken, is dat je kinderen de tools hebben om het leven en de uitdagingen met vertrouwen aan te gaan: zelfverzekerdheid, duidelijkheid van ideeën, vertrouwen in hun dromen, discipline, motivatie en enthousiasme!

Dit zijn allemaal zaken die we hen leren tijdens de YOUNITE-activiteiten, de realiteit die ik in 2010 heb gecreëerd, uitsluitend gericht op de ontwikkeling van tieners in alle gebieden van hun leven: familie, school, vrienden, sport!

Binnen YOUNITE bestaan er geen labels, de jongeren worden begeleid door professionele coaches voor tieners om sterk, ondernemend en zelfverzekerd te worden!

Ontdek alle Younite-evenementen voor tieners door hier te klikken

Hoe reageer je op het oordeel van anderen over onze kinderen?

Om deze vraag te beantwoorden, komt er een citaat in me op dat zegt: “Wees de verandering die je in de samenleving wilt zien”.

Beste ouders, wees zelf promotor van een minder oordelende samenleving, begin bij uw eigen huis. Het oordeel van anderen is iets dat NIET kan worden veranderd en dat nooit zal kunnen worden veranderd.

Een bekende uitspraak zegt: “Zich zorgen maken over iets waarvoor geen oplossing is, is als kauwen op kauwgom. Het verdwijnt namelijk niet”.

Bent u bang dat uw kinderen lijden omdat iemand hen beoordeelt op hun fluïde seksualiteit en hun manier van kleden die dit weerspiegelt? Weet dat als u hen niet als eerste beoordeelt, zij een zeer krachtig schild zullen hebben tegen wat de samenleving hen vertelt.

Het gezin is de veilige haven, de plaats waar je jezelf bent en weet dat het goed gaat, nergens anders (wel…bij YOUNITE kan het ook 😉 ) kunnen kinderen dit gevoel ervaren.

Beste ouders, ik hoop dat ik u een ander perspectief heb kunnen geven om naar uw kinderen en hun keuzes te kijken. Als u vragen of twijfels heeft, kunt u ons bereiken op het nummer 0642747212 of mailen naar nl@youniteonline.com.

Tot snel!

Nan Coosemans