Mijn kind praat niet meer met me…is een zin die we vaak horen van ouders die thuis een puber hebben. De vraag die wij hier kunnen stellen is: “WIL je kind niet meer met je praten of is er iets anders aan de hand?
Soms praten ze liever met hun vrienden. Echter kunnen er ook andere redenen voor zijn zoals je hieronder leest:

Ze voelen zich niet gehoord

Vaak hebben ouders geen tijd, hebben andere dingen te doen en/of luisteren ze niet echt naar hun kind. Als je het idee hebt dat je kind met je wil praten en het kan op dat moment even niet, geef dan aan wanneer het wel kan en doe dat dan ook op het afgesproken tijdstip (kinderen onthouden alles;).  Luisteren is een kunst, neem de tijd, ook al ben je druk of gaat het voor jou nergens om, voor jou kind is het belangrijk. Neem het serieus en geef geen oplossingen. Probeer juist zijn gevoel om dat moment te begrijpen.

Ze voelen zich niet gesteund

Een meisje kwam naar ons toe; “Elke keer als ik probeer te praten met ze dan krijg ik weer een “super” advies mee, het lijkt wel of ik op school zit”. Typisch, als ouders hebben wij meer ervaring en weten misschien ook meer. Echter zit het kind daar vaak niet op te wachten. Hij wil zich gewoon uitlaten op dat moment en een advies helpt daar niet bij en zal er juist voor zorgen dat er afstand tussen jou en je kind komt.

Ze voelen zich veroordeelt

Een tijd geleden kwam er een ouder naar me toe met de vraag: “Mijn kind praat niet meer met me van de een op de andere dag, zo vreemd!” Aan het eind van de sessie kwam eruit dat haar zoon was uitgegaan met zijn vrienden, een strakke broek had aangedaan (mode;), terwijl zijn vader had gezegd, waar ga je heen joh je lijkt wel een vrouwtje!”  Tieners hebben al zoveel te maken met oordelen om zich heen (hoe ze eruit moeten zien, wat cool is en wat niet). Het is daarom belangrijk dat ze bij de mensen van wie ze houden zichzelf kunnen zijn. Opmerkingen zoals bovenstaande kunnen namelijk hard aankomen waardoor ze zich kunnen afsluiten naar de ouders toe.

Ze voelen zich niet veilig

Kun je je nog herinneren toen jezelf nog een puber was, voor het eerst met je vriendje of vriendinnetje was en wilde zoenen of iets dergelijks? Heb je dat toen verteld tegen je ouder? Stel dat je het gezegd zou hebben, zou je dan zitten te wachten op een ouder die daar adviezen over geeft, alle regels over wat je wel en niet mag doen en wat wel en niet verstandig is? 😉 Voor pubers is dit zeker een delicaat onderwerp en bij vrienden voelen ze zich eerder veilig om erover te praten. In plaats van adviezen te geven kun je er subtieler mee omgaan door bijvoorbeeld een leuk boekje over het onderwerp (in de bibliotheek is het er vol van) op hun nachtkastje te leggen en verder niks over te zeggen. Stiekem lezen ze het wel.

Ze voelen zich niet gewaardeerd

“Wat weet jij nou, je bent veel te jong om over dit soort volwassen dingen te praten. Ga eerst maar eens wat ervaren in je leven.”…Soms hebben we niet het besef dat onze kinderen wijzer zijn dan we denken en dat wanneer je openstaat voor je kind en hem open vragen stelt je mooie gesprekken kunt hebben. Ze zijn veel diepgaander dan je denkt. Het belangrijkste is om het juiste niveau van respect te handhaven en de wens om samen te groeien.
Heb je begeleiding nodig met je puber, neem contact op met een van onze coaches, klik hier voor meer informatie